De tweede rivier die we gaan doen is de Nederlandse Rijn. Het is de rivier die in de oudheid de Romeinse grens (Limes) van het dito rijk vormde. Het is nog even een puzzel hoe de Rijn precies loopt, want zowel aan het begin bij Lobith als aan het eind bij Katwijk is de loop voor zo'n machtige rivier toch tamelijk onduidelijk.
De schoolboekjes die zeggen dat de Rijn bij Lobith ons land binnenkomt, hebben niet helemaal gelijk, de Rijn komt namelijk binnen bij Spijk. Aan de overkant is weliswaar Duitsland, maar de Bovenrijn komt bij Spijk binnen. In Spijk was vroeger een spoortje, waarbij het treintje met boot en al naar de overkant ging. Het is dan ook bij het (verdwenen) Spijkse veer dat Rijnopwaarts je een speciaal vaarbewijs moet hebben anders mag je er niet op.
Vanaf Spijk splitst de Rijn zich in de Rijn en de Oude Rijn, terwijl een kilometer verderop bij Tolkamer (daar moest je destijds tol betalen) het Bijlandsch kaal begint. De Oude Waal die hier vroeger begon is nog als meander te herkennen rondom de Bijland, een plas die door de steenmakers is gegraven.
De Oude Rijn, die wij gaan volgen stroomt noordwaarts langs de Ossenwaarden en buigt verder naar het noordwesten naar de plaatsjes Herwen en Aerdt. In de verte zien we Hoog Elten liggen. Het is hier waar de Rijn zich vroege tijden door het stuwenlandschap heeft gewrongen. Dat de Rijn een grote rivier was laat zich hier goed zien, want de dijken liggen zeker zo'n 1,5km uit elkaar. De Oude Rijn is volledig verzand na het graven van het Pannerdens kanaal in 1702. De Rijn krijgt weinig water meer aangevoerd. Nu is het een waterbuffergebied met veel natuur.
In Herwen vinden we Huis Aerdt, een door oorlogen en branden geteisterd pand, want nu in volle glorie door toedoen van de Stichrting Vrienden van het Gelderse kasteel, staat te pronken.
In Herwen, en met name tijdens de uitgravingen van de Bijland zijn goal wat Romeinse spullen naar boven gekomen, waaronder een verdwaalde grafzerk van een soldaat. Het is daarom dat met Herwen met het romeinse Carvium verbindt. Zeker is dat niet, want resten van een castellum zijn hier nooit gevonden.
Vanaf Aerdt duiken we vanaf de dijk de strangen weer in, we passeren het oude stoomgemaal en pakken nog even een stukje noord mee om in Zevenaar te kunnen geraken.
Zevenaar is het hart van de Liemes. Een gebied dat door werd geteisterd door vele conflicten tussen de Kleef en Gelre en later Spanjaarden, Fransen, Hollanders en Pruisen. Pas in 1816 werd Zevenaar tijdens de Weense Conventie aan de Hollanden toegekend. Maar ja de oorlog deed ook weer een duit in het zakje. We lopen terloops ook nog even langs een van de oudste molens van Nederland " De Buitenmolen" (1540).
Samengevat: prachtige wandeling, veel onverhard pad door de strangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten