Een voor Hollandse begrippen tamelijk spectaculaire wandeling die niet alleen voert langs de hoogten van de zuidelijke Veluwezoom, maar ook door de lage waarden van de Rijn.
We beginnen in Arnhem en passeren er het Museum voor Moderne kunst. Je moet er wel voor naar boven klauteren, maar dan heb je behalve binnen, ook naar buiten een mooi zicht over de Rijn. We lopen vervolgens langs het Kema terrein, waar we helaas niet in mogen. Van Kema is tegenwoordig weinig meer over. Was het vroeger een conglomeraat van laboratoria gesponsord door de Nederlandse energiebedrijven, nu is het voornamelijke een certificatiebureau van een Noors bedrijf. De terreinen zijn enorm. Het heet nu businesspark. Er lag hier vroeger zelfs een kernreactor. Die is tegen enorme kosten (jaren 70) ontmanteld.
We dalen af naar de Rosande polder, waar we langs de fundamenten van het voormalige kasteel lopen. In de Franse tijd is het verwoest. Vanaf hier lopen we onder de spoorbrug door naar Oosterbeek. We hebben al vroeg het zicht op een van de oudste kerken van Nederland. Al in 1029 stond hier al een kerk, die met name in WOII een belangrijke rol heeft gespeeld als hospitaal. Nu nog is het een pleisterplaats voor oorlogsveteranen. Oosterbeek was vroeger een schildersdorp vanwege de mooi vergezichten. En die zijn er nog steeds.
Vanaf Oosterbeek gaan we de hoogte in langs de Veluwezoom. We klimmen naar de Westerbouwing. Van het pretparkje is alleen het restaurant nog over. Iedereen kwam en komt hier graag om van het uitzicht te genieten. Ook in WOII werd hier gevochten, want uitzicht is strategisch.
We volgen de rand en passeren Heveadorp. Het werd zo'n 100 jaar geleden gesticht om de werknemers van de rubberfabriek aan de Seelbeek in Doorwerth te huisvesten. Nu woon je er heel mooi.
We dalen af naar kasteel Doorwerth (een waterburcht). In 1260 was het er al en het heeft na een restauratie alle kwellingen van de tijd doorstaan. Het staat midden in de waard omzoomd door een dijk, die ook de tuinen beschermen. Je kunt er naar een museum en dagelijks koffiedrinken. We passeren ook de Drielse stuw. Die werd samen met de Amerongse en Hagesteinse gebouwd (1958) om de waterstand van de Rijn en Lek te beheersen.
We lopen verder over de Fonteinallee naar de Jufferswaard. Hier kruist de A50 het landschap. Het woord Juffer komt van Juif of Jood. Zij waren het die de komklei gebruikten om potten te bakken in hun kleine gemeenschap. Je vindt er ook nog vele ovenresten terug inclusief smalspoortjes waarover de stenen moesten worden vervoerd.
We kunnen niet verder over de waarden. In Renkum wordt het rivierzicht volledig belemmerd door de papierfabriek van het Noorse Parenco (voorheen Van Gelder). Gelukkig heeft Renkum een mooie Dorpsstraat met winkels en horeca.
We beklimmen nog een keer de rand voor de Wageningse Berg. Het vormt het zuidelijkste puntje van de stuwwal die aan de westzijde wordt door begrens door de Utrechtse vallei en verderop de Grebbe. Ook hier een prachtig uitzicht.
Wageningen heeft een landbouwuniversiteit en het is daarom mooi dat we in het Belmonte Arboretum eindigen. het heeft de grootste verzameling rododendrons van de Benelux. Het is leuk lopen langs al die plantnaambordjes.